Handgemaakte meubels en woonaccessoires uit Zaltbommel
Zo tegen het einde van het jaar. Feestdagen maar ook afscheid nemen van collega’s. Voor deze gelegenheden heb ik met mijn laserbrander een persoonlijk kadootje gemaakt. Op internet vond ik een template voor een theelichthouder. Die heb ik aangevuld met sierlijke en toepasselijke vormen. En mijn logo natuurlijk. Het resultaat is best sfeervol, al zeg ik het zelf.
Mijn man en ik zijn liefhebbers echte wijnliefhebbers. In de loop van de jaren hebben we heel wat wijnkistjes met inhoud verzameld. Mijn idee was altijd al om er iets van de maken. Dat ‘iets’ is een ladenkast geworden die nu in mijn werkplaats prijkt. Tot mijn genoegen merkte ik dat de kistjes van de Franse wijnen in twee stapelbare afmetingen komen. Dat maakte het interessant om te spelen met de vorm.
De onderste helft biedt ruimte aan acht ’12-fles’ kistjes en bovenin passen zes ‘6-fles’ kistjes.
Het bovenste schap is schuin geplaatst zodat ik daar mijn schaven op kan zetten.
Op 1 december ’23 bezocht ik de tentoonstelling Stoel neemt Stelling in het Centraal Museum in Utrecht. Daar zag ik een aantal inspirerende stoelen.
Deze laag-bij-de-grondse zetel is resultaat van een samenwerking tussen Mikiya Kobayashi en ontwerpstudio Takumi Kohgei (wat zoveel betekent als Vakmanschap). Voor Europeanen kan het vreemd ogen dat de stoel geen poten heeft. Dit is echter een typisch voorbeeld van een Japanse zaisu.
Deze stoel spreekt me aan vanwege de strakke afwerking en de ronde vormen. Met zijn lederen zitting doet hij me denken aan de brugstoel die sinds deze zomer mijn huiskamer siert.
Deze stoel -de Oskar chair- is volledig van berkenhout gemaakt door Kai Reichert (Vakvrouwen Collectief Amsterdam) De ronde vormen doen me denken aan een rolstoel. Mooie vormgeving en lijkt me ook wel prettig zitten door de lichte v-vorm van zitting en rugleuning.
Ik vind het ook fijn om oude meubelstukken te restaureren, waar mogelijk met een modern jasje. Deze zogenaamde knobbelstoel heeft van Simone Post een nieuw leven gekregen door een gevlochten zitting te maken van reststukken touw, visnetten en spanbanden. Ook is het hout laagje over laagje geverfd met verschillende patronen. Zo blijft het oorspronkelijke (voor mij wat oubollige) model zichtbaar, maar krijgt het geheel toch een eigentijdse uitstraling
Sinds eind 2023 ben ik toegetreden tot deze werkplaats in Utrecht. Hiermee heb ik toegang tot de grote machines als formaatzaag en vandiktebank, en kan ik een breder scala aan werkstukken maken. Maar nog belangrijker: ik ontmoet daar collega-ambachtslieden waarmee kan ik overleggen, van leren en inspiratie opdoen. En het is ook nog eens gezellig.
Een mooie combinatie: hout met ingebrande versieringen. In eerste instantie liet ik een brandijzer maken met het logo van mijn bedrijf.
Dat voelde behoorlijk ambachtelijk, maar heeft één grote beperking. Het stempel is niet te veranderen. Met een lasergraveer-opstelling kan je eenmalige ontwerpen laten inbranden. Ik heb inmiddels zowel mijn eigen logo gegraveerd, als een graveer opdracht kunnen uitvoeren.
Omdat ik inmiddels ook grotere ontwerpen maak, heb ik een professionele lintzaag aangeschaft. Hiermee kan ik grote delen hout in handzame delen zagen, als eerste stap in de realisatie van een meubel. Met een fijner zaaglint kan ik ook vormen uitzagen; vergelijk het maar met een figuurzaag.
Een vriend vroeg mij om een kopie te maken van een grenen tafeltje dat zo’n vijftig jaar geleden door zijn vader was gemaakt. Het is een zogenaamde piëdestal, werd vroegen gebruikt om een plant of een beeld op te zetten. Deze staat nu in een muziekstudio en er staat meestal een luidspreker op.
De eerste stap was het maken van een werktekening. Daarbij kwam ik er achter dat de vier lange poten niet precies haaks op het tafelblad staan. Ook zijn niet alle onderdelen even dik. Ik heb besloten om voor de werktekening gemiddelde maten te gebruiken. Voor de replica heb ik in overleg met de klant gekozen voor vurenhout; dit is goed verkrijgbaar en makkelijk te verwerken
Op de linkerfoto de replica vóór afwerking, rechts het eindresultaat.
Mijn uitdaging voor dit project was om vier dezelfde barkrukken te maken voor bij ons kookeiland. Ik koos voor een onderstel van essenhout en zitting van eiken. Het eerste ontwerp zag er leuk uit op papier, maar een uitwerking op ware grootte liet zien dat de poten veel te grof waren. Van het aangepaste ontwerp heb ik vervolgens twee mallen in MDF gemaakt, één voor de poten en één voor de zitting. Daarmee kon ik de onderdelen in model frezen met een kopieerfrees.
De poten en de zitting zijn tenslotte met kantenfreesjes afgewerkt. Het geheel is in de olie gezet.
Deze salontafel is gebaseerd op de de Boogtafel van Meubelmakerij Kopshout. Twee vierkante, verrijdbare blokken van steenbeuk kunnen worden gebruikt als bijzettafel; één blok heeft een lade. De tafel zelf is gemaakt van iepenhout.